بهار درس زندگي (2)

در طراوت و شادابي اين فصل ياد گرفتم که بايد شاد باشم. باران با طراوت و خنکاي سردي که دارد، باشد ولي من بايد لذت ببرم. اگر بادي مي وزد و بهمراه آن طوفاني بپا مي شود بايد شاداب باشم .به من اموخته است که در برابر سختي ها مقاومت کنم تا درس شيرين شجاعت را به اجرا در بياورم. اين بهار زيبا همراه با دعوت نامه الهي (ماه مبارک رمضان )هماهنگ شده تا جلوه ي قشنگ خويش را بمن بنمايد. پس چرا نبايد از اين همه نعمات که خالق محبوب در اختيار بنده خودش که (احسن الخالقين ) از او ياد مي شود ، کمال استفاده را ببريم .

خنده و شاد بودن دو کلمه مطبوع و دل انگيزي است که بايد هميشه در کنارمان باشد. اگر شادي نباشه ، هميشه ناراحتيم ، نگرانيم ،خشمگين هستيم حوصله هيچ کاري رانداريم. بدنمان مريضه، در تنهايي خودمون غرق ميشيم و يک حالت افسرده و غم آلود بخود ميگيريم . بهار امده است .پنجره را بگشا بگذار هواي تازه به صورتت بدمد و روح وروانت را شاداب کند.

خنديدن را با اولين نسيم صبحگاهي و بعد از بيدار شدن از خواب نمايش بده . سعي کن تمرين کني و از ته دل بخندي . ناراحتي اگر اومد سراغت تا رنجي بهت نرسونه رهات نميکنه . ولي خنده و شادي انرژي داره . مانند چشمه ي رواني هستش که غصه ها و غم ها را با خود مي شورد و مي برد.

پس بايد به ناراحتي و غمناک بودن نهگفت و هميشه به استقبال شادي برويم و بهش خوش آمد بگيم.

هميشه شاد باشيد.   

پاک و ساده مثل پاييز

پاک و ساده مثل پاييز

بهار درس زندگي (1)

بهار درس زندگي (3)

بهار درس زندگي (2)