پاييز فصل خاطرات و بيادماندنيهاي  ترش وشيرين (ملس) است.ترش ازاين نظر که به سويش کشيده ميشيم 

و شيرين که مارا بسوي خود مي کشد. بنابراين هم بايد با ترش بود و هم با شيرين . گاهي وقتها بايد بسوي هم 

کشيده شويم واين ميسر نميشه الا اينکه بي الايش و پاک باشيم. کينه ها را ازدل بزداييم و تغيير مثل پاييز را درخود

بوجود اوريم. حسدها ، غرورها، و بدخواهي ها آفات واشراري هستندکه بايد از انها دوري کنيم . حس عاطفي مارا به يکديگر 

خراب مي کنند. اينها سمي اند. پس فرصتها را تبديل به شادي کنيم و هميشه شادي رو درميان يکديگه ساري و جاري سازيم . 

لباتون هميشه  پر خنده  

پاييز فصل خاطرات و بيادماندنيهاي  ترش وشيرين (ملس) است.ترش ازاين نظر که به سويش کشيده ميشيم 

و شيرين که مارا بسوي خود مي کشد. بنابراين هم بايد با ترش بود و هم با شيرين . گاهي وقتها بايد بسوي هم 

کشيده شويم واين ميسر نميشه الا اينکه بي الايش و پاک باشيم. کينه ها را ازدل بزداييم و تغيير مثل پاييز را درخود

بوجود اوريم. حسدها ، غرورها، و بدخواهي ها آفات واشراري هستندکه بايد از انها دوري کنيم . حس عاطفي مارا به يکديگر 

خراب مي کنند. اينها سمي اند. پس فرصتها را تبديل به شادي کنيم و هميشه شادي رو درميان يکديگه ساري و جاري سازيم . 

لباتون هميشه  پر خنده  

  بهار کم کم با صداي پاي خود و قدوم سبزش مهمان ما خواهد شد. سفره اي که با خودش آورده کوله باري از نقل هاي مهرباني و صفا 

    عطر گل ياسمن و سنبل و صداي مرغکان دريايي و قناري هاي جنگل هاي 

                                                                                سبزو  دشت هاي صاف وبدون بغض وکينه است که همه را به هديه 

                                                                               تقديم مي کند. بهار درس تغيير و نگرش زندگي است که بايد با رويش 

                                                                               مجدد در نسيمي که با خاطراتش پيوند مي زند در قلوب با صفاي آدمهاي 

                                                                                نجيب و متعهد و با ايمان  جاي مي دهد تا خودش از اين ميهماني به 

                                                                                      ميزبانني خوشرفتار و نيکو اخلاق به  دوستدارانش  نشان دهد.                                                                            

درروزهاي قشنگ مهماني الهي ، خداوند رحمان که مومنين و همه آنهايي که طالب اين سفره پر از مهر وصفا هستند را مورد بخشش خود قرار داده و گناهان بندگانش را برگ ريزان ميکند.

گاهي وقتها لازمه خودمون رو بشناسيم و تکاني بخودمون بديم و به نوعي پاکسازي کنيم. وماه مبارک رمضان بهترين ماه و ماه روزه و خود ساختگي است

و ماه قرب و نزديک شدن بنده با محبوب خويش است. 

در همين رهگذر آدمهاي حريص و طمعکار که اميال شيطاني و نفساني همه وجودشان را پر کرده  بي هيچ 

انديشه اي دستشان را آلوده به مکر و فريب شيطاني کرده و بهترين بنده و مطيع خداوند حضرت مولي الموحدين  ( علي عليه السلام ) 

را غرق به خون  مي کنند به خيال اينکه پيروز و به نيات پليد خود رسيده اند ولي هيهات که  خودشان را به بدبختي و شقاوت هدايت کردند.

و امام شيعيان را به رستگاري  محبوبش

نکته هاي مهم اين درس :

• غرور خوب است ولي غرور بي جا نه !


• راه رستگاري از راه بدبختي و فلاکت جداست .


• با هر نسيم بهار در ماه رمضان خود را بهتر مي شناسم .


• خودسازي و روزه گرفتن فقط خودداري از خوردن و آشاميدن نيست . بلکه بايد بعضي وقتها براي ديگراني که محتاجند خودسوزي کرد و حتي جان خود را فدا کرد.


• ميهماني خداوند همه را مي پذيرد فقط بايد طالب باشي .

در طراوت و شادابي اين فصل ياد گرفتم که بايد شاد باشم. باران با طراوت و خنکاي سردي که دارد، باشد ولي من بايد لذت ببرم. اگر بادي مي وزد و بهمراه آن طوفاني بپا مي شود بايد شاداب باشم .به من اموخته است که در برابر سختي ها مقاومت کنم تا درس شيرين شجاعت را به اجرا در بياورم. اين بهار زيبا همراه با دعوت نامه الهي (ماه مبارک رمضان )هماهنگ شده تا جلوه ي قشنگ خويش را بمن بنمايد. پس چرا نبايد از اين همه نعمات که خالق محبوب در اختيار بنده خودش که (احسن الخالقين ) از او ياد مي شود ، کمال استفاده را ببريم .

خنده و شاد بودن دو کلمه مطبوع و دل انگيزي است که بايد هميشه در کنارمان باشد. اگر شادي نباشه ، هميشه ناراحتيم ، نگرانيم ،خشمگين هستيم حوصله هيچ کاري رانداريم. بدنمان مريضه، در تنهايي خودمون غرق ميشيم و يک حالت افسرده و غم آلود بخود ميگيريم . بهار امده است .پنجره را بگشا بگذار هواي تازه به صورتت بدمد و روح وروانت را شاداب کند.

خنديدن را با اولين نسيم صبحگاهي و بعد از بيدار شدن از خواب نمايش بده . سعي کن تمرين کني و از ته دل بخندي . ناراحتي اگر اومد سراغت تا رنجي بهت نرسونه رهات نميکنه . ولي خنده و شادي انرژي داره . مانند چشمه ي رواني هستش که غصه ها و غم ها را با خود مي شورد و مي برد.

پس بايد به ناراحتي و غمناک بودن نهگفت و هميشه به استقبال شادي برويم و بهش خوش آمد بگيم.

هميشه شاد باشيد.